Polyethyleen wordt gewoonlijk onderverdeeld in een van de belangrijkste verbindingen, waarvan de meest voorkomende LDPE, LLDPE, HDPE en polypropyleen met ultrahoog moleculair gewicht zijn. Andere varianten zijn onder meer polyethyleen met gemiddelde dichtheid (MDPE), polyethyleen met ultralaag molecuulgewicht (ULMWPE of PE-WAX), polyethyleen met hoog molecuulgewicht (HMWPE), vernet polyethyleen met hoge dichtheid (HDXLPE), vernet polyethyleen (PEX of XLPE), polyethyleen met zeer lage dichtheid (VLDPE) en gechloreerd polyethyleen (CPE).
Lagedichtheidpolyethyleen (LDPE) is een zeer flexibel materiaal met unieke vloei-eigenschappen, waardoor het bijzonder geschikt is voor boodschappentassen en andere toepassingen van plastic folie. LDPE heeft een hoge ductiliteit maar een lage treksterkte, wat in de echte wereld duidelijk blijkt uit de neiging om uit te rekken bij spanning.
Lineair lagedichtheidpolyethyleen (LLDPE) lijkt sterk op LDPE, maar biedt extra voordelen. Concreet kunnen de eigenschappen van LLDPE worden gewijzigd door de bestanddelen van de formule aan te passen, en het algehele productieproces voor LLDPE is doorgaans minder energie-intensief dan voor LDPE.
High-Density Polyethyleen (HDPE) is een robuuste, matig stijve kunststof met een zeer polyethyleen-hdpe-prullenbak-1 kristallijne structuur. Het wordt vaak gebruikt in plastic voor melkpakken, wasmiddel, vuilnisbakken en snijplanken.
Ultrahoogmoleculair polyethyleen (UHMW) is een extreem dichte versie van polyethyleen, met molecuulgewichten die doorgaans een orde van grootte groter zijn dan die van HDPE. Het kan worden gesponnen tot draden met een treksterkte die vele malen groter is dan die van staal, en wordt vaak verwerkt in kogelvrije vesten en andere hoogwaardige uitrusting.
Posttijd: 21 april 2023